Openingsuren gemeentehuis
| ma. | 8.45 tot 12 uur |
| 17.30 tot 20 uur | |
| di. | 8.45 tot 12 uur |
| wo. | 8.45 tot 12 uur |
| 13.30 tot 16 uur | |
| do. | 8.45 tot 12 uur |
| vr. | 8.45 tot 12 uur |
Dorpsdichter
Jan Somers is 52 en woont al meer dan twintig jaar in Borsbeek. Hij is gepassioneerd door poëzie en fotografie. Wijlen dichter-schrijver Herman De Coninck wist met een van zijn brieven de vonk van het taalplezier mee te geven aan Jan. Het werd de start van een boeiende zoek- en schrijftocht. Naar aanleiding van de 750ste verjaardag is hij één jaar lang dorpsdichter van Borsbeek.
Het eerste dorpsgedicht:
Men zegt mij
Men zegt mij vaak: wees stil
hier ligt een dorp in diepe slaap.
Pas toen ik het zachte zingen hoorde,
wist ik meteen hoezeer men zich vergiste.
Kom dus met zijn allen
dichter bij dit dorp en laat ons
samen luisteren naar dit prachtig lied. Ontdek
de poëzie naast elke wegel, in het gras en in het riet.
Weet je welkom in dit grote huis
met zijn verrassend groene kamers
versierd door frisse beken, bewoond
door ransuil, reiger en de kleine karekiet.
Kom dus met zijn allen
dichter bij de feesten, dichter in de wijk.
Loop maar mee op rolletjes in feestelijke schuren.
Vertel het aan je buren wie hier wakker is en bruist.
Het mag van ver dan slaperig lijken,
vergaap je daar niet aan:
dit dorp ligt naast de stad
met veel geduld te rijpen.
Men zegt mij vaak: wees stil
hier ligt een dorp in diepe slaap.
Pas toen ik het zachte zingen hoorde,
wist ik meteen hoezeer men zich vergiste.
Kom dus met zijn allen
dichter bij dit dorp en laat ons
samen luisteren naar dit prachtig lied. Ontdek
de poëzie naast elke wegel, in het gras en in het riet.
Weet je welkom in dit grote huis
met zijn verrassend groene kamers
versierd door frisse beken, bewoond
door ransuil, reiger en de kleine karekiet.
Kom dus met zijn allen
dichter bij de feesten, dichter in de wijk.
Loop maar mee op rolletjes in feestelijke schuren.
Vertel het aan je buren wie hier wakker is en bruist.
Het mag van ver dan slaperig lijken,
vergaap je daar niet aan:
dit dorp ligt naast de stad
met veel geduld te rijpen.
Het tweede dorpsgedicht:
De tunnel
Wanneer je hier even onder
het wegdek verdwijnt, voel dan
de kloppende ader die beide kanten voedt.
Een polsslag die aangeeft dat dit één dorp is.
Spring dus op je fiets of trek je stoutste
schoenen aan. Blijf niet te lang bij je miserie staan.
Deze doorgang helpt je veilig te verkennen
wat elders groener is maar soms ook rood.
We kruisen elkaar, vinden elkaar.
Ook al knikken we maar even.
De tunnel slaapt nooit.
Wanneer je hier even onder
het wegdek verdwijnt, voel dan
de kloppende ader die beide kanten voedt.
Een polsslag die aangeeft dat dit één dorp is.
Spring dus op je fiets of trek je stoutste
schoenen aan. Blijf niet te lang bij je miserie staan.
Deze doorgang helpt je veilig te verkennen
wat elders groener is maar soms ook rood.
We kruisen elkaar, vinden elkaar.
Ook al knikken we maar even.
De tunnel slaapt nooit.
